25: Ze is van ons.

Khan's perspectief

Ik stond op de klif boven het kamp, mijn handen over mijn borst gekruist, ogen die de omtrek afspeurden. De bergen waren zo stil dat ik de kleinste verschuiving van de wind kon horen. Ik vertrouwde die stilte helemaal niet, het betekende dat er elk moment iets op ons kon afsl...

Log in en ga verder met lezen