Hoofdstuk 139

Coban’s POV

De lucht veranderde zodra Addison de deur uitglipte.

De stilte sloop binnen.

Dik.

Zo gespannen dat het mijn keel dichtkneep.

Ik zat daar op het onderzoekbed, mijn ellebogen op mijn knieën, bloed dat onder mijn neus korstte, het goedkope papieren laken dat kraakte elke keer als ik ui...

Log in en ga verder met lezen