Hoofdstuk 142

Coban’s POV

“Nee,” zei ik schouderophalend, terwijl ik achterover leunde in mijn stoel tot hij onder mijn gewicht kraakte. “Ik heb meer.”

Beide pakken verstilden.

Ze hadden toch niet gedacht dat ik zo makkelijk zou zijn? Ze hadden me gevraagd een man voor hen te vermoorden, voor de liefde van God...

Log in en ga verder met lezen