Hoofdstuk 26

Margot's POV

Ik volgde Coban als een verloren hondje, mijn stappen strak en stil houdend terwijl de celdeuren met een klap opengingen en de gang plotseling tot leven kwam.

De andere paren druppelden om ons heen naar buiten - blokgenoten van gisteravond die nu iets deden dat vaag op orde leek. ...

Log in en ga verder met lezen