Hoofdstuk 54 - Te stil

Margot's POV

Ik wist niet hoe lang ik daar bleef - ineengezakt op de vloer van de cel, opgerold als iets zieligs en kleins, ademend in scherpe, schokkerige teugen die mijn keel pijn deden.

De stilte was het ergst.

Geen enkele voetstap. Geen gesis van adem. Geen gekraak van beweging achter me ...

Log in en ga verder met lezen