Zo vader, zo zoon

Totdat ik tegen de muur botste.

Hij kwam dichterbij en plaatste zijn handen aan weerszijden van mijn hoofd tegen de muur. Mijn hart bonkte in mijn borstkas. Ik zou het nooit hardop zeggen, maar ik genoot van de achtervolging.

"Er is nergens om heen te gaan, Willow. Ik heb je nu." Hij leunde dichte...

Log in en ga verder met lezen