HOOFDSTUK 92: RECHTSTREEKS NAAR HET MORTUARIUM

“Zomer,” fluister ik geschokt. “Hoe kun je dat zeggen?”

Juni snuift en veegt de tranen van haar wangen. “Als ik dood was, zou je vrij zijn.”

Hou op dat te zeggen,” sis ik, mijn borstkas gaat op en neer alsof ik net een marathon heb gelopen.

“Misschien niet eens in de stallen. Ik had moeten ste...

Log in en ga verder met lezen