Hoofdstuk 189: We zullen altijd bij je zijn

Dahlia’s POV

Ik klampte me vast aan mijn moeder, tranen stroomden over mijn gezicht terwijl ik haar stevig vasthield. Achttien jaar van verdriet en verlangen smolten weg en maakten plaats voor een overweldigend gevoel van vreugde en verwondering.

"Mam," fluisterde ik, mijn stem trilde. "Ik dacht d...

Log in en ga verder met lezen