ONTDEKTE

Adams perspectief

Verdomme.

Ik verstijf, als een hert in de koplampen, mijn sportkleding tegen mijn borst geklemd. "Em, wacht, het is niet wat je denkt," stamel ik, mijn stem gehaast, de woorden dunner dan ik bedoelde.

Ik open mijn mond om verder te praten, iets anders te zeggen, misschien me te ...

Log in en ga verder met lezen