Hoofdstuk Honderd zevenenzeventig

Sephie

Hij boog zich naar beneden, zijn gezicht begraven in mijn nek, en sloeg zijn armen stevig om me heen. Hij klampte zich bijna wanhopig aan me vast, minutenlang. Eindelijk voelde ik zijn lichaam ontspannen toen hij weer rechtop ging staan. Toen hij me dit keer aankeek, waren zijn ogen het za...

Log in en ga verder met lezen