Hoofdstuk Tweehonderdvijfenzeventig

Sephie

Ik voelde me vreemd genoeg kalm toen ik naar hem keek. Ik zag de verraste blik op zijn gezicht en trok een wenkbrauw op. Ik begreep niet waarom hij verrast zou zijn.

"Je ogen zijn bijna zwart, prinses. Houd dat zo. Het gaat nog van pas komen," zei hij, terwijl hij naar me knipoogde.

*Het s...

Log in en ga verder met lezen