358

Sephie

Adrik en ik waren de laatsten die de volgende ochtend aan het ontbijt verschenen. Iedereen wierp ons veelbetekenende blikken toe en ik maakte me ineens zorgen dat ik de vorige avond te luidruchtig was geweest. Adrik voelde mijn plotselinge paniek. Hij sloeg zijn arm om mijn middel en fluis...

Log in en ga verder met lezen