Hoofdstuk 752 We hebben je nog nooit onkruid gegeven

De regen bleef met bakken uit de hemel vallen.

Vier mensen zagen buigend hun hoofden in de regen, verontschuldigend, het was hartverscheurend.

Adeline keek naar de vier figuren voor haar, en tranen stroomden onmiddellijk uit haar ogen.

Haar hart was niet van steen.

Het afscheid van Jasper, ze ko...

Log in en ga verder met lezen