Hoofdstuk 29: Laat me zien dat ik niet kapot ben

De volgende ochtend sliep Sera vredig, haar borstkas ging gestaag op en neer, terwijl Damon in zijn gebruikelijke stoel zat, zijn scherpe grijze ogen gericht op haar slapende gestalte.

Zijn colbert hing over de arm van de stoel en de lichte stoppelbaard op zijn kaaklijn vertelde het verhaal van sla...

Log in en ga verder met lezen