Hoofdstuk 23

Ik zat aan mijn bureau, mijn hoofd in mijn handen. Ik had de hele nacht geen oog dichtgedaan. Ik kon niet geloven dat ik op het punt stond deze positie te verliezen die ik net had gekregen. De gedachte eraan kon ik niet verdragen. Het was het enige goede in mijn leven.

En Logan! Ik voelde me missel...

Log in en ga verder met lezen