Hoofdstuk 109

ISABELLA

Mijn handen stopten niet met trillen. Ik haatte hoe zenuwachtig ik was, hoe angst elke zenuw in mijn lichaam veranderde in statische elektriciteit. Ik was dankbaar dat Levi hier was, hoewel ik liever spijkers zou slikken dan het toe te geven aan zijn zelfvoldane gezicht.

En toch had hij gel...

Log in en ga verder met lezen