Hoofdstuk 115

Tristan's P.O.V.

Ik zat daar op de verdomde vloer van mijn bijna lege villa, als een tragische held in een derderangs drama, mijn rug tegen de muur, mijn benen uitgestrekt alsof ze te moe waren om nog langer mee te spelen. Ik liet een lach ontsnappen, een holle, stomme lach - en schudde mijn hoofd ...

Log in en ga verder met lezen