Hoofdstuk 138

Sophia’s P.O.V.

Nathan's jas voelde warm om me heen, zelfs al trilden mijn handen zo erg dat ik hem nauwelijks dicht kon houden. Hij hield één arm stevig om mijn schouders en leidde me naar de flikkerende lichten buiten waar de ambulancebroeders al bezig waren. Ik hoorde hem mompelen, “Hou vol, Sop...

Log in en ga verder met lezen