Hoofdstuk 182

Sophia's P.O.V.

Die avond, toen Nathan belde, deed ik mijn best om optimistisch te klinken, om de trilling in mijn borst niet in mijn stem door te laten dringen.

"Hoi, schat," zei hij, zijn stem laag en warm, het soort dat me altijd deed uitademen zonder dat ik doorhad dat ik mijn adem inhield.

"Hoi...

Log in en ga verder met lezen