Hoofdstuk 23

Sophia's P.O.V.

Ik stond met mijn handen ineengestrengeld, kijkend naar Tristan die zijn hoofd achterover gooide, lachend als een losgeslagen man. Het geluid sneed door de middaglucht, scherp en wreed, weerkaatste tegen de muren en galmde in mijn oren.

Ik zei geen woord. Ik vertrok geen spier. Ik st...

Log in en ga verder met lezen