Hoofdstuk 153

"Oh, dat was ik wel," plaagde ik. "Maar jij was de chagrijnige weduwnaar die nauwelijks een glimlach liet zien, tenzij er pannenkoeken of piraten bij betrokken waren."

Hij leunde net genoeg achterover zodat onze ogen elkaar konden ontmoeten, zijn blik warm en ondoorgrondelijk. "En toen liet je de ki...

Log in en ga verder met lezen