Hoofdstuk 67

Ik sloeg op zijn borst, maar ik bloosde - verraderlijk.

Hij rolde me onder zich, hield me zachtjes vast. "Je wilt echt nog niet opstaan, hè?"

Ik haalde onschuldig mijn schouders op. "Ik bedoel, de koffie ruikt heerlijk, maar dit uitzicht is beter."

Dat leverde me een kus op - diep en lui en bezitter...

Log in en ga verder met lezen