Hoofdstuk 68

Arthur-verdomme-William.

In een driedelig, obsidiaanzwart pak dat elk stukje van zijn zondige, gebeeldhouwde bestaan omhelsde alsof het erop genaaid was.

Kraakhelder wit overhemd. Bijpassende stropdas. Die zelfverzekerde, licht duivelse glans in zijn ogen die zei: Ja, ik weet dat ik knap ben. Nee,...

Log in en ga verder met lezen