148. „Ik heb je ziel getekend.”

Chanel verlaat de kamer in een roes, zonder ook maar één vraag te stellen; deze vergaderzaal voelt zo benauwend dat de eerste kans om te vertrekken meer dan welkom is. Echter, wanneer de deur sluit en ik alleen achterblijf met Milan, lijkt het alsof alle lucht in de wereld is verdwenen.

Mijn longen ...

Log in en ga verder met lezen