Hoofdstuk 497

Bevroren Meer

Wendy's wangen waren felrood van de kou, maar koppig drukte ze haar gezicht tegen het ijzige raam, haar neus platgedrukt. "Papa! Kijk! Een grote vis!"

Ik hurkte om te zien waar ze naar wees.

Onder het ijs zwom een schaduwachtige figuur voorbij, glinsterend met een blauwachtige gloed...

Log in en ga verder met lezen