Hoofdstuk 289 De hand reikt uit de menigte

De tijd vloog voorbij, en voor ze het wist, was de lucht al donker geworden.

De kleine villa was gevuld met de geur van eten. Grace was aan het schilderen toen ze plotseling Bianca's opgewonden stem hoorde, "Mama, we zijn terug!"

Grace voelde een warmte in haar hart. Ze legde snel haar penseel nee...

Log in en ga verder met lezen