002

SCOTT

Ik wist altijd al dat Julia romantische boeken las en ik had er zelf ook een paar gelezen. In het verleden waren het sombere edellieden en onschuldige maagden, verleidelijke schavuiten en arme gouvernantes. Dit was de eerste keer dat ik hoorde van omgekeerde harems, meerdere mannen en één vrouw. Dat was een beetje buiten de gebaande paden. En seksslavernij, uitgekleed en verkocht, geslagen en gekweld. Dit was niet haar gebruikelijke kost, voor zover ik wist. Ik vroeg me af wat haar ertoe bracht om deze boeken te lezen in plaats van de boeken die ze vroeger las. Was er iets mis met ons seksleven waar ik blind voor was? Dit klonk veel ruwer dan haar eerdere leesmateriaal.

Julia was lang, 1 meter 75, blond net als ik, haar tot halverwege haar rug; benen die eindeloos leken, prachtige, zachte C-cup borsten met tepels die snel hard werden en zeer gevoelig waren, en een perfect, rond, atletisch achterwerk waar je een muntje op kon laten stuiteren. Ze deed aan yoga, spinnen, aerobics en lichte gewichten om in vorm te blijven, en zwom vaak baantjes in ons zwembad.

Het kostte me een paar dagen om het boek uit te lezen en ik gaf het terug aan haar. Ik zei er niets over, maar begon wel naar andere boeken te kijken die ze had gelezen. Onze boekenplanken stonden er vol mee. Er was duidelijk een overeenkomst in thema. Sommige boeken gingen over mensachtige ruimtewezens, andere over cowboys in het vrouwenarme Wilde Westen, bergmannen met Indiaanse vrouwen, mannen die schipbreuk leden met alleenstaande vrouwen, weerwolven met hun partners. Veel van deze boeken hadden meerdere mannelijke partners, en de boeken die dat niet hadden, lieten vaak vrouwen in seksuele slavernij zien, gevangen, uitgekleed, verkocht en getemd. Ik ontdekte zelfs dat ze enkele van de Gor-boeken van John Norman had gelezen. De Gor-boeken waren minder expliciet in de seksuele beschrijvingen, met termen als slavenkus en slavenorgasme om de seks te beschrijven, maar ze waren brutaler in de manier waarop de slavernij werd afgebeeld. De recentere boeken hadden meestal een element van romantiek, waarbij de heldin liefde vond tijdens haar slavernij. Norman's boeken waren meer geïnteresseerd in het afbeelden van de natuurlijkheid van vrouwelijke slavernij vergeleken met de vrouwelijke gelijkheid die op aarde werd beoefend. Het ging niet om een vrouw die haar liefde vond door slavernij, maar haar liefde in slavernij. Ze hield van de slavernij zelf, niet van haar eigenaar. Sommige eigenaren waren beter dan anderen, maar slaaf zijn was haar raison d'être, haar bestaansreden, niet de persoon die haar bezat.

Het bleek dat dit soort boeken echt populair waren, vooral onder vrouwelijke lezers. Niet zozeer de Gor-boeken. Die waren mannelijke fantasieën. De andere boeken deden het goed op Amazon. Net als de boeken die ze vroeger las, maar dit was een populaire nieuwe categorie boeken. Ik vroeg me af of wij mannen de verkeerde dingen deden als onze vrouwen over dit soort dingen fantaseerden. Natuurlijk was het fantasie, maar het was een brutalere fantasie dan ik had verwacht, een verkrachtingsfantasie, in feite, waarbij de vrouw verliefd wordt op haar verkrachter of verkrachters. Verkrachting was niet iets waarvan ik me kon voorstellen dat de meeste vrouwen het in het echte leven zouden willen ervaren. Dus waarom zoveel in hun verbeelding? Niet genoeg opwinding in hun leven? Had Norman gelijk in sommige van zijn aannames; dat onderwerping aan sterke mannen een inherent natuurlijke eigenschap was, ingebakken in onze reptielenhersenen over tienduizenden, zo niet honderdduizenden jaren, en dat de laatste vijfhonderd of duizend jaar een afwijking was die onze voorhersenen nog niet hadden uitgewerkt? Het riep veel vragen op. Ik vond zelfs een quasi-wetenschappelijke studie uit Playboy magazine uit de jaren zeventig die theoretiseerde dat veel van wat er bij mensen gebeurde nog steeds verbonden was met de evolutionaire prehistorie, met dingen als chemicaliën in onze hersenen, hormonen, feromonen en andere subtiele factoren die de logische centra van rationeel denken omzeilden, waardoor denken secundair werd aan chemicaliën.

Toch begonnen er wat ideeën in mijn hoofd te borrelen. Als dit iets was waar Julia graag over fantaseerde, kon ik dan iets doen om haar de fantasie te laten beleven zonder de realiteit te hoeven ondergaan? Het zou voor mij ook leuk kunnen zijn. Ik zou er geen bezwaar tegen hebben om de Meesterlijke Slavenmeester te zijn die ze zich in haar fantasieën voorstelde. Degene die haar bel zou luiden, haar naar mijn wil zou buigen, haar in mijn kleine seksslavin zou veranderen. Ik overwoog wat ik zou kunnen doen om haar haar fantasie te laten beleven.

Ik zag dat Julia een nieuwe vierdelige boekenserie had gekocht over ruimtewezens die mensen gevangen nemen. Het waren weer omgekeerde haremromans. Ze was momenteel het tweede boek aan het lezen. Op een dag onderbrak ik haar tijdens het lezen.

"Wat als je zou kunnen ontdekken wat seksslavernij inhoudt zonder daadwerkelijk door ruimtewezens gevangen te worden?"

"Wat bedoel je?" zei Julia, haar nekharen gingen overeind staan en ze maakte zich klaar voor een strijd.

"Wat als je zou kunnen ontdekken hoe het zou zijn om iemands seksslavin te zijn voor een korte periode, zonder de ontberingen van een echte seksslavin te moeten doorstaan? Je zou je voor die tijd aan iemand moeten onderwerpen, maar als het voorbij is, is het voorbij. Je kunt dan weer teruggaan naar het zijn van Julia, huisvrouw in de voorstad, en niet permanent iemands slavin blijven?"

"Oh. En ik veronderstel dat ik jouw seksslavin zou zijn voor die tijd? Goed geprobeerd, Scott. Mooie poging."

"Nou, tenzij je denkt dat ik niet meesterlijk genoeg zou zijn en iemand anders in gedachten hebt. Ik bedoel, je kent me en je weet dat ik nooit iets zou doen om je echt pijn te doen. Ja, ik zou je kunnen slaan, maar zou ik je zo hard slaan als iemand die niet van je houdt?"

Ze stond op het punt iets terug te zeggen, maar pauzeerde even.

"Zoals voor een dag of zo?" vroeg Julia.

"Ik denk dat het langer dan een dag zou moeten zijn. Iedereen kan veel verdragen voor een enkele dag, dus het zou voor een langere periode moeten zijn. Ik dacht aan misschien drie weken om echt te begrijpen en te bevatten hoe het zou zijn om iemands seksslavin te zijn. Minder dan dat en je speelt gewoon spelletjes. We zouden van tevoren wat basisregels kunnen afspreken zodat alle verwachtingen duidelijk zijn. Ik gooi het gewoon in de groep ter overweging. Geen haast om nu beslissingen te nemen. Denk erover na en vertel me wat je ervan vindt over een week of zo. Het zou je enige kans kunnen zijn om te ontdekken of aardverschuivende, oceaanbeukende, vloedgolf, kut-smeltende orgasmes echt bestaan of dat de schrijvers je gewoon wat op de mouw spelden."

Ik liet haar daar met haar mond open staan en ging naar buiten om het gras te maaien en haar een tijdje in haar eigen sappen te laten sudderen. Ik was aangenaam verrast toen ik een half uur later door het slaapkamerraam gluurde en haar vingers haar kutje in een schuim zagen werken. Misschien zou mijn idee in de toekomst vruchten afwerpen. Of haar boek was echt, echt goed. Ik glimlachte.