110. Keuze

ALLISON.

Mijn knieën verstijfden terwijl mijn adem stokte. Ik kon niet bewegen, niet knipperen. Daar stond hij. Sullivan. Mijn broer. Levend, terwijl hij dat niet zou moeten zijn. Verdomme, droom ik?

“Waarom ben je zo stil? Is dat hoe je je broer begroet?” Zijn stem was kalm, bijna plagerig.

Ik h...

Log in en ga verder met lezen