3. Liefde te koop

~ Audrey ~

Audrey huiverde bij de aanraking. Was dat elektriciteit die ze net voelde?

Caspian merkte dat haar adem stokte, en hij keek haar aan met halfgesloten ogen. Ze voelde zich onmiddellijk geïntimideerd, dus trok ze haar hand snel terug. Ja, geïntimideerd, maar ook... opgewonden?

"Sorry dat we te laat zijn voor het feest," kuchte Killian om de spanning te breken, "We zijn net aangekomen uit Shanghai, we hadden wat zaken te regelen."

"Stop met praten over zaken, we zijn op een feest, je gaat het mooie meisje doodvervelen," klaagde Caspian grappend.

"Cas," berispte Killian.

"Wat? Het is waar."

Killian schudde zijn hoofd en zuchtte. Hij richtte zijn aandacht weer op Audrey en zei, "Vergeef mijn oudere broer alsjeblieft, hij staat erom bekend een beetje... grof te zijn."

Caspian snoof spottend en zei, "Vergeef mijn kleine broertje, hij is een eikel."

De twee broers wisselden een blik alsof ze elkaar in het gezicht wilden slaan. Op de een of andere manier vond Audrey de situatie amusant. Deze twee volwassen mannen kibbelden voor haar als een stel kleuters. Een glimlach verscheen op haar lippen en ze liet een klein giecheltje ontsnappen.

"Kijk eens aan, ze vindt ons grappig," merkte Caspian op en Audrey legde een hand voor haar mond om zichzelf te stoppen.

"Alsjeblieft, lach maar. Mijn broer is belachelijk," knikte Killian naar Audrey en Caspian wierp hem een boze blik toe.

"Mevrouw Audrey, daar bent u. Ik heb u overal gezocht," Linda verscheen plotseling achter hen, waardoor de drie zich omdraaiden. "De Kennedys zijn gearriveerd en ze kijken ernaar uit u te ontmoeten."

"Ik kom er zo aan, Linda," knikte Audrey naar de dienstmeid en ze haastte zich snel weg. Iets aan de manier waarop de Vanderbilt-broers naar haar staarden, beangstigde haar.

"Je hebt de Kennedys uitgenodigd? Man, dat zijn een stel klootzakken," sneerde Caspian.

"Verdomme, Cas. Jij en je grote mond. Waarom heb ik je ook alweer meegenomen?" zuchtte Killian geërgerd, toen wendde hij zich tot Audrey en zei: "En dit is hem nuchter. Stel je voor hoe hij is als hij dronken is."

"Ik ben veel leuker als ik dronken ben, geloof me," Caspian sloeg een arm om de nek van zijn broer en Killian gaf hem een verveelde blik.

"Nou, eh," sprak Audrey verlegen, "Ik denk dat ik jullie maar naar het feest moet brengen. Volg mij maar."

Audrey draaide zich om en leidde de jongens naar de eetkamer. Daar gaat mijn plan om te ontsnappen, dacht ze bij zichzelf. Maar terwijl ze terugliep, kon ze niet helpen maar het gevoel hebben dat ze werd bekeken. De Vanderbilt-broers hielden hun blik de hele tijd op Audrey's rug gericht en het maakte haar ongemakkelijk.

Keken ze naar mijn kont?

Audrey wilde die gedachte niet entertainen en draaide zich instinctief om. "Dus, hier zijn we dan, help jezelf aan wat eten en champagne," zei ze.

Audrey was van plan om de broers te verlaten, toen Caspian haar de weg versperde. "En waar ga je heen?" vroeg hij.

"...Om de andere gasten te begroeten,"

"Maar wij zijn jouw gasten," wierp hij tegen.

Audrey slikte. Caspian was erg direct en dat was ze niet gewend.

"Cas, waarom maak je het haar zo moeilijk?" berispte Killian zijn broer.

"Dat doe ik niet, ik doe je eigenlijk een plezier," Caspian hield zijn ogen op Audrey gericht.

"Welk plezier?" vroeg Audrey.

"Als je met ons praat, hoef je niet met al die andere mensen te praten," Caspian gebaarde naar de zee van mannen die op hun beurt wachtten om met haar te praten. "Ik bespaar je een heleboel saaie gesprekken,"

Hoezeer Audrey het ook haatte om het toe te geven, Caspian had gelijk. Ze keek om zich heen en al die mannen wachtten op haar als een paria. Geen van hen durfde echter in haar buurt te komen, ze zagen dat de Vanderbilt-broers met Audrey praatten en wachtten liever.

Er was iets beangstigends aan de manier waarop de broers naar iedereen in de kamer keken. Niemand durfde terug te kijken.

"Nou, dank je, denk ik. Je bent net een moderne ridder in een glanzend harnas," Audrey onderdrukte een lach. Ze zei het sarcastisch, maar Caspian was niet onder de indruk.

Hij kantelde zijn hoofd een beetje en grijnsde sinister, zeggend: "Hm, je bent pittig. Ik mag je wel,"

Audrey had dat totaal niet verwacht. Ze wendde snel haar blik af, hopend dat hij haar felroze blozende wangen niet zag.

"Dus, eh, kan ik jullie iets te drinken aanbieden?" mompelde ze, het onderwerp veranderend.

"Wij zijn prima, dank je," antwoordde Killian.

"Hé, Kill, vind je dit feest niet een beetje vreemd?" zei Caspian tegen zijn broer.

"Wat bedoel je?"

"Ik bedoel, waar zijn alle meisjes?"

"Je hebt de uitnodiging niet gelezen, hè?"

"Daarom heb ik jou,"

Killian schudde zijn hoofd en antwoordde: "Cas, dit is eigenlijk Audrey's tweede introductiefeest in de hogere kringen. Ze is hier om voorgesteld te worden aan... haar vrijers,"

"Oh, dus ze veilen je?" Caspian draaide zich naar Audrey.

"Cas," siste Killian, bezorgd dat Audrey beledigd zou zijn.

"Maak je geen zorgen, hij heeft gelijk," gaf Audrey toe, "Ik ben het geveilde paard,"

Audrey keek nog eens rond in de kamer en schudde ongelovig haar hoofd. Ze vond de acties van haar vader absoluut vernederend en beschamend. Maar ze was machteloos vergeleken met hem. Wat kan een meisje in haar positie doen? Vroeg ze zichzelf.

"Zijn er nog heren die je aandacht hebben getrokken?" vroeg Killian terwijl hij haar blik volgde.

Audrey schudde haar hoofd als antwoord. "Geen van hen."

"Nou, je hebt betere smaak dan ik dacht," onderbrak Caspian.

"Kijk eens wie het over smaak heeft," spotte Killian spottend voordat hij zich tot Audrey wendde en zei: "Deze slaapt met heel New York City."

"Niet de hele stad. Niet de Bronx, Queens of Staten Island," grapte Caspian. "En zegt de man die met een Victoria's Secret model uitgaat. Je weet dat ze hersens als vogelpoep heeft, toch?"

"Praat niet zo over Cara, Cas," zei Killian streng.

"Wat dan ook, lover boy," plaagde Cas. "Je bent zo verdomd onder de plak, het is walgelijk."

"Hé, tenminste krijg ik kwaliteit in bed,"

"Dat noem jij kwaliteit?" hoonde Caspian. "Bovendien ben ik meer van de kwantiteit boven kwaliteit type."

Audrey maakte aantekeningen van dit gesprek. Ze leerde veel over de broers uit deze uitwisseling. Tot nu toe had ze geleerd dat Killian aan het daten was met een Victoria's Secret model genaamd Cara en dat Caspian een absolute versierder was.

"Hoe zit het met jou? Ben jij meer van de kwaliteit of kwantiteit?" Caspian wendde zich tot Audrey en onderbrak haar gedachten.

"Een wat?" stamelde ze.

Maar voordat de broers haar konden antwoorden, naderde een magere jongen met gitzwart haar en een bril de drie van hen. Hij was een zenuwachtig wrak. Hij wilde de hele avond al met Audrey praten, maar hij kreeg nooit de kans. Audrey was altijd omringd door andere vrijers, dus hij dacht dat dit zijn kans was, nu of nooit. De jongen was jong en waarschijnlijk nieuw in deze scene omdat hij niet doorhad dat hij de Vanderbilt-broers onderbrak. Als hij het had geweten, had hij het niet gedaan.

"Hallo, Audrey? Mijn naam is Carter Rhodes," zijn stem trilde terwijl hij zijn hand uitstak, "Ik hoopte dat we een kans konden krijgen om te praten..."

"Ze praat met ons, sukkel, ben je blind?" gromde Caspian en stapte recht tussen Audrey en de arme Carter in.

Caspian en Killian stonden hoog, strategisch Audrey afschermend van ongewenste aandacht buiten hun kleine kring. Caspian keek dreigend naar Carter en Killian hield zijn hoofd schuin, wachtend tot Carter een beweging zou maken.

"Nou... ik... het spijt me," stamelde Carter.

"Ga ergens anders sorry zijn," Killian's stem daalde een octaaf lager dan normaal. Zelfs Audrey was bang voor hem.

"...S-sorry," Carter deinsde snel achteruit. Binnen enkele seconden was hij al uit het zicht verdwenen.

Nou, dat was handig, dacht Audrey bij zichzelf. De broers draaiden zich toen weer om naar Audrey. Caspian wierp nog een laatste vernietigende blik naar de zee van jongens, alsof hij hen waarschuwde om niet in de buurt te komen.

"Mag ik jullie iets vragen?" zei Audrey plotseling.

"Schiet maar," antwoordde Killian.

"Jij hebt al een vriendin," ze wees naar Killian, "en jij hebt geen interesse om met me te trouwen," ze wees naar Caspian. "Dus, waarom zijn jullie hier?"

De broers wisselden een blik. Killian draaide zich toen naar Audrey en zei: "Ik hoop dat dit je niet beledigt, maar we zijn hier alleen op bevel van onze ouders."

"En waarom denk je dat ik geen interesse heb om met je te trouwen?" onderbrak Caspian.

"Oh, ik weet het niet, al dat gepraat over kwantiteit?" Audrey gaf hem een verveelde blik. "En het eerste wat je zei toen je hier kwam was, 'waar zijn alle meisjes'," ze imiteerde hem spottend.

"Nou, shit," Caspian onderdrukte een lach. "Je bent een verdomd genie."

"Eerlijk gezegd, je bent gewoon ongelooflijk makkelijk te lezen," kaatste Audrey terug.

"Wow, netjes," glunderde Killian en stak zijn handen op voor een high five. Audrey klapte haar hand tegen de zijne en glimlachte. Ze voelde zich nu een stuk meer op haar gemak bij de broers, alsof ze echt vrienden konden worden.

"Oke, nu mag ik je echt," plaagde Caspian haar.

"Wat dan ook," ze rolde met haar ogen en lachte. Op dat moment waren ze niet meer zo intimiderend voor haar.

De volgende paar minuten genoot Audrey van het gezelschap van de Vanderbilt-broers. Caspian en Killian bleven elkaar plagen terwijl Audrey lachte. Maar hoe leuk dat ook was, na een tijdje verstomde het gelach. Ze stonden nog steeds in een kamer vol saaie mensen waar geen van hen om gaf.

"Hé, geen belediging, prinses, je bent erg leuk, maar je feestje zuigt," zuchtte Caspian.

"Ik weet het. Geloof me, ik wil hier ook niet zijn," antwoordde Audrey.

"Nou, is er ergens anders waar we heen kunnen?" vroeg Killian.

"Zoals waar?" vroeg Audrey terug.

"Misschien daarboven?" Caspian knikte naar het plafond.

De drie keken omhoog naar het plafond. Het herenhuis van haar familie was uitgerust met een dakterras, maar Audrey was daar nog nooit geweest. Het was een grotendeels onaangeroerd deel van het huis.

"Heb je het over het dakterras?" vroeg ze hen.

De twee jongens antwoordden haar niet met woorden, maar hun prachtige glimlachen gaven het antwoord weg.

• • • • • Wordt Vervolgd - - - - -