Hoofdstuk 170

Zodra Sylvester schreeuwde, verdween Nina's arrogantie onmiddellijk en verzachtte haar toon. Ze deed twee stappen naar voren, liep naar Sylvester toe en zei zachtjes: "Het spijt me, Sylvester, ik bedoelde het niet zo. Ik was gewoon bezorgd. Je liet me gisteren alleen achter in de kroeg. Je weet niet...

Log in en ga verder met lezen