Hoofdstuk 239

Het was dezelfde grot als gisteren, nog steeds donker en vochtig.

Max huiverde toen hij naar binnen stapte, de koude lucht raakte hem meteen.

"Zijn ze echt in zo'n plek gebleven gisteren?" vroeg iemand, niet in staat zijn ongeloof te verbergen.

"Wat had je verwacht? Een comfortabel bed en een fee...

Log in en ga verder met lezen