Kapittel 37
Da Rosa åpnet øynene, kjente hun et par sterke armer som holdt henne, den intense, overveldende varmen var borte, erstattet med kjølig luft og rikelig med oksygen. Hun så opp i Axels bekymrede ansikt. Han holdt henne tett, som om han var redd for å slippe henne. Som om hun kunne knuses i tusen skjør...
Logg inn og fortsett å lese

Kapitler
1. Kapittel 1
2. Kapittel 2
3. Kapittel 3
4. Kapittel 4
5. Kapittel 5 

6. Kapittel 6 

7. Kapittel 7 

8. Kapittel 8 

9. Kapittel 9 

10. Kapittel 10 

11. Kapittel 11 

12. Kapittel 12 

13. Kapittel 13 

14. Kapittel 14 

15. Kapittel 15 

16. Kapittel 16 

17. Kapittel 17 

18. Kapittel 18 

19. Kapittel 19 

20. Kapittel 20 

21. Kapittel 21 

22. Kapittel 22 

23. Kapittel 23 

24. Kapittel 24 

25. Kapittel 25 

26. Kapittel 26 

27. Kapittel 27 

28. Kapittel 28 

29. Kapittel 29 

30. Kapittel 30 

31. Kapittel 31 

32. Kapittel 32 

33. Kapittel 33 

34. Kapittel 34 

35. Kapittel 35 

36. Kapittel 36 

37. Kapittel 37 

38. Kapittel 38 

39. Kapittel 39 

40. Kapittel 40 


Zoom ut

Zoom inn