Rozdział 33 Tęskniłem za tobą

To był głos Christophera.

Moje serce, które dotąd biło w gardle, w końcu się uspokoiło. Czułam mieszankę ulgi i frustracji. Po schłodzeniu i opatrzeniu kostki oraz kilku godzinach odpoczynku, mogłam przynajmniej trochę na niej stanąć.

Ale Christopher, stojący za drzwiami, wyraźnie tracił cierpliwo...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie