Rozdział 182

„Eee...” Jackson mówi cicho, patrząc niespokojnie w bok – ruch, który ukradł ode mnie, nie mogę tego nie zauważyć –

I wzdycham, jeszcze głośniej teraz, po prostu patrząc na niego, całkowicie osłupiała. Potem odnajduję siebie.

„Jackson!” wykrztuszam, odchylając się, aby kopnąć go stopą. Nie dlatego, ...