Rozdział 235

Kiedy otwieram oczy, faktycznie nadal jestem owinięta w ramiona Jacksona.

Ale nie jesteśmy w mojej małej prywatnej kryjówce w akademii - siedzimy na krawędzi klifu, patrząc na morze oświetlone blaskiem księżyca. "Tu jest fajnie," mruczy Jackson, patrząc z uznaniem na scenerię. "Przychodziliśmy tu t...