Rozdział 288

Następną rzeczą, którą zdaję sobie sprawę, jest to, że Jackson i ja jesteśmy nad urwiskiem, a on przyciąga mnie do siebie z dzikim warkotem, wywołując u mnie śmiech, który szybko ucisza właściwym pocałunkiem – długim, głębokim, takim, który sprawia, że moje kolana miękną i szybko staję się rozpaczli...