Rozdział 344

Kiedy moje oczy otwierają się rano, wciąż zbyt wcześnie, tłumię jęk, bo nie jestem pewna, czy w ogóle zmrużyłam oko. Przebudzałam się co piętnaście minut albo pół godziny, obawiając się, że coś przegapię.

Głęboko wzdycham, zawiedziona, bo nie udało mi się nawet na tyle głęboko zasnąć, żeby wejść w ...