Rozdział 386

Patrzę tylko na mojego towarzysza, z otwartymi ustami i szeroko otwartymi oczami, gdy nagle uświadamiam sobie, dlaczego jego rysy były tak znajome.

bo...

Nagle, jego znajoma twarz nabiera sensu. Moje myśli wracają do spotkania w czasie przesilenia zimowego, gdy Atalaksjanie wypowiedzieli wojnę – do ...