Rozdział 459

Przez chwilę mój wilk również stoi zamrożony w szoku w mojej duszy, gdy oboje wpatrujemy się w małą dziewczynkę przed nami.

Ale potem mój wilk zaczyna strasznie wyć, zaczynając biegać tam i z powrotem w mojej duszy, spanikowany.

Wracam do siebie, łapiąc długi oddech powietrza, zanim zacznę dyszeć, m...