Rozdział 334

Komnata była cicha, poza odgłosem pióra skrobiącego pergamin. Kaelan pochylał się nad biurkiem, marszcząc brwi, ramiona napięte od skupienia. Jego trzeci szkic leżał zgnieciony w kącie obok dwóch innych, każdy rozerwany przez arystokratyczną pogardę Ivana.

Ivan rozłożył się na kanapie, czerwone włos...