Rozdział 392

Godziny później

Zamek stał się cichy.

Odległe korytarze brzmiały cichymi dźwiękami nocy — zmieniający się strażnicy, zamykające się drzwi, wiatr szepczący o kamień.

W ich komnacie świat zawęził się do dwóch osób.

Jaden szarpał za wiązania swojego szlafroka, mrucząc pod nosem, gdy materiał zaplątał ...