Rozdział 396

Korytarze górnego skrzydła były tego ranka zimniejsze — rozbrzmiewały równomiernym rytmem butów i cichym sykiem odległych pochodni.

Alaric szedł sam, rąbek jego ciemnego płaszcza muskał marmur, gdy zbliżał się do Sali Rady.

Dwóch strażników skłoniło się i otworzyło przed nim wielkie drzwi.

W środku ...