Rozdział 48

Stół obiadowy był pełen uprzejmych szeptów, brzęku srebrnych sztućców o porcelanę i okazjonalnych wybuchów śmiechu, ale dla Ronana atmosfera była dusząca.

Siedział tam w milczeniu, jego umysł zajęty wirującymi myślami i odczuciami, które tylko narastały pod presją wieczoru. Jego żołądek się skręcał...