249. POWIEDZ TAK, PROSZĘ

To był ostatni karton, który Layla znalazła w swoim starym mieszkaniu.

Pokoje były teraz puste, pozbawione życia, a echa jej kroków były jedynym towarzystwem, jakie miała. Usiadła po turecku na starym, zakurzonym dywanie i przyciągnęła pudełko bliżej.

Kiedy podniosła wieko, jej oddech się zatrzymał....

Zaloguj się i kontynuuj czytanie