Capítulo 150

Aquele cheiro de sangue, ferro e pedra úmida me atingiu assim que entrei.

Era o tipo de ar que grudava na língua e se recusava a sair.

Freya estava sentada onde eu a deixei.

Amarrada a um banquinho, os pulsos machucados e em carne viva por causa da corda, o queixo erguido apenas o suficiente para...

Entre e continue lendo