บทที่ 58

บทที่ 58

“สู้แบบตุกติกได้ แต่ต้องสู้อย่างกล้าหาญ”

โคลอี้ กง

ฉันได้แต่จ้องมองครูฝึกอย่างประหลาดใจ ข้อเสนอของเขาทำเอาฉันตั้งตัวไม่ติด – ไม่นึกเลยว่าเขาจะท้าสู้กับฉันจริงๆ

“มาสิ เจ้ามนุษย์น้อย” เขายั่วเย้า รอยยิ้มสมใจปรากฏบนใบหน้า “อยากพิสูจน์นักไม่ใช่เหรอว่าตัวเองไม่ได้ไร้ประโยชน์ ข้ามีนักเรียนทั้งชั...