178.“ฉันรู้เสมอว่าจะมองหาที่ไหน”

ดูเหมือนนาธาเนียลจะประหลาดใจกับปฏิกิริยาของฉัน และเสียงของเขาก็เหมือนจะติดอยู่ในลำคอ ฉันคงไม่พูดว่าการทำให้เขาพูดไม่ออกหรือจนมุมเป็นเรื่องง่าย แต่ในตอนนี้ ไหล่ที่เคยผึ่งผายอย่างภาคภูมิใจของเขากลับห่อลง

“วิคตอเรีย…” เขาเริ่มต้น แต่ก็หยุดลงก่อนจะพูดจบ ไม่มีการแก้ตัวอย่างร้อนรน ไม่มีความพยายามจะหาเหตุผ...