184.ฉันอยากตาย

“นายคิดผิด” ฉันเชิดคางขึ้น เพื่อให้เขาเห็นว่าเขาข่มขู่ฉันไม่ได้อีกต่อไป ว่าเขาไม่มีอำนาจเหนือฉันอีกแล้ว “เกมมันจบแล้ว มิลาน”

“มั่นใจเกินไปหน่อยนะ...” เขายิ้มจางๆ ยกมือขึ้นมาจะแตะหน้าฉัน แต่ก่อนที่นิ้วของเขาจะแตะถึงแก้ม ฉันก็ปัดมือเขาทิ้ง สายตาของฉันคมกริบขึ้น

แต่เขาก็ดูไม่โกรธเคืองเลยสักนิด...

อันที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ