208.“ฉันพูดคุยกันเถอะ”

ชายตรงหน้ายิ้มทันทีที่มองมายังฉัน มุมปากของเขายกขึ้นอย่างจริงใจจนหางตาหยีลงเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มที่แสดงความยินดีอย่างแท้จริงที่เห็นฉันอยู่ที่นี่

เขาสูง...สูงมากจนฉันต้องเงยหน้าขึ้นเพื่อมองเขาให้ถนัด ผมสีน้ำตาลอ่อนที่หยักศกเล็กน้อยของเขาถูกเสยไปด้านหลัง แต่ก็มีปอยหนึ่งร่วงลงมาปรกหน้าผาก มอบเสน่ห์แบบเด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ