126 — “ยังไม่ต้อง”

ดวงตาสีเขียวของจูเลียนนั้นคมกล้าจนแทบหยุดหายใจ มือของเขาเลื่อนลงมาตามต้นขาขณะที่ฉันรู้สึกถึงความร้อนที่เต้นตุบๆ อยู่ข้างในตัวฉัน นำพาความสั่นสะท้านอันแสนหวานมาสู่ร่างกายที่กำลังรุ่มร้อนยิ่งกว่าเดิม และเขารู้ว่าเขากำลังปลุกเร้าอะไรในตัวฉัน... เขารู้และพอใจกับมัน

ฉันสูดหายใจลึก และเสียงครางก็หลุดรอด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ